اختلال اضطراب نوعی بیماری روانی است که گذراندن زندگی را برای فرد دشوار می‌کند. درمان‌های این بیماری شامل مجموعه‌ای از داروها و درمان شناختی رفتاری می‌شود و پزشک شما می‌تواند یک برنامه درمانی را برایتان طراحی کند که برای شما بهترین باشد.
اختلال اضطراب چیست؟
اگر مبتلا به بیماری اختلال اضطرابی باشید، ممکن است علائم فیزیکی اختلال اضطراب مانند تپش قلب و تعریق را تجربه کنید؛ البته داشتن مقداری اضطراب در انجام کارها طبیعی است. به طور مثال هنگامی‌که مجبور به حل مشکلی در محل کار، رفتن به مصاحبه، شرکت در آزمون یا گرفتن یک تصمیم مهم باشید، ممکن است احساس اضطراب یا عصبی بودن را تجربه کنید و حتی این احساس می‌تواند برای شما مفید باشد؛ زیرا اضطراب به ما کمک می‌کند تا متوجه موقعیت‌های خطرناک شویم و توجه خود را بر شرایط متمرکز کنیم. اما اختلال اضطراب فراتر از احساس نگران بودن است که ممکن است هر از گاهی دچار آن شوید. اختلال اضطراب زمانی اتفاق می‌افتد که:
- اضطراب در توانایی شما برای عملکردتان، اختلال ایجاد می‌کند.
- وقتی چیزی احساسات شما را تحریک می‌کند، اغلب بیش از حد به آن واکنش نشان می‌دهید.
- شما نمی‌توانید واکنش‌های خود را در موقعیت‌های مختلف کنترل کنید.
چه کسانی در معرض ابتلا به اختلال اضطراب هستند؟
ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می‌تواند خطر ابتلا به اختلالات اضطرابی را در فرد افزایش دهد. در صورت تجربه کردن موارد زیر ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به اختلال اضطراب باشید:
- وجود برخی از ویژگی‌های شخصیتی، مانند خجالتی بودن، احساس ناراحتی داشتن ممتد و اجتناب از مواجه با افراد، موقعیت‌ها یا محیط‌های ناآشنا.
- مواجه شدن با رویدادهای استرس‌زا در اوایل کودکی یا بزرگ‌سالی
- وجود اختلال اضطراب در پیشینه خانوادگی
- وجود مشکلات تیروئید و آریتمی های قلبی
اختلال اضطراب بیشتر در زنان رخ می‌دهد و محققان هنوز در حال مطالعه هستند که چرا شیوع این بیماری در بانوان بیشتر است. ممکن است این اتفاق از هورمون‌های زنانه به یژه هورمون‌هایی که در طول ماه در نوسان هستند ناشی شود؛ اما هورمون تستوسترون از ایجاد اختلال اضطراب جلوگیری کند و به این علت مردان ریسک کمتری در ابتلا به این بیماری دارند. همچنین این امکان وجود دارد که زنان کمتر به دنبال درمان اضطراب خود بروند، بنابراین اضطرابشان بدتر و تبدیل به اختلال اضطرابی می‌شود.
ابتلا به اختلال اضطرابی چقدر شایع است؟
اختلالات اضطرابی شایع‌ترین بیماری روانی به حساب می‌آید که در حدود 40 میلیون از جمعیت ایالات متحده را تحت تأثیر قرار داده است و تقریبا 30 درصد از بزرگ‌سالان نیز به آن مبتلا می‌شوند؛ اما باید توجه کرد که اختلال اضطراب اغلب در دوران کودکی، نوجوانی یا اوایل بزرگ‌سالی شروع می‌شود و اگر در همان دوران به دنبال درمان اضطراب بروید قطعا سریع‌تر درمان خواهد شد.
چه چیزی باعث ایجاد اختلالات اضطرابی می‌شود؟
اختلالات اضطرابی از ضعف شخصیت، نقص شخصیت یا مشکلات تربیتی ناشی نمی‌شوند؛ اما محققان دقیقا نمی‌دانند چه چیزی باعث اختلالات اضطرابی می‌شود. آن‌ها گمان می‌کنند ترکیبی از عوامل در این امر نقش دارند:
- عدم تعادل شیمیایی: استرس شدید یا طولانی‌مدت می‌تواند تعادل شیمیایی را که خلق و خوی شما را کنترل می‌کند تغییر دهد.
- عوامل محیطی: تجربه یک تروما ممکن است باعث ایجاد اختلال اضطرابی شود.
- وراثت: اختلالات اضطرابی معمولا به بچه‌ها در خانواده به ارث می‌رسد، یعنی ممکن است اضطراب را از یک یا هر دو والدین به ارث ببرید.
علائم اختلال اضطراب چیست؟
علائم بسته به نوع اختلال اضطرابی که دارید متفاوت هستند، اما علائم عمومی اختلال اضطراب عبارت‌اند از:
علائم فیزیکی
- دست‌های سرد یا عرق کرده
- دهان خشک
- تپش قلب
- حالت تهوع
- بی‌حسی یا گزگز در دست یا پا
- تنش عضلانی
- تنگی نفس
علائم روانی
- احساس وحشت، ترس و ناراحتی
- کابوس
- نشخوار فکری یا تفکر زیاد به تجربیات آسیب‌زا
- افکار وسواسی غیرقابل‌کنترل
علائم رفتاری
- ناتوانی در سکون و آرام بودن
- رفتارهای وسواسی مانند شستن مکرر دست‌ها
- مشکل خواب
اختلالات اضطرابی چگونه تشخیص داده می‌شوند؟
اگر علائم اختلال اضطراب رادارید، با پزشک خود صحبت کنید. آن‌ها با بررسی تاریخچه پزشکی شما و معاینه فیزیکی، پروسه درمان را برایتان تشخیص می‌دهند؛ البته هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند اختلالات اضطرابی را تشخیص دهد، اما پزشک شما ممکن است از شما بخواهد تا یک سری آزمایش را انجام دهید تا بهتر بتواند به تشخیص بیماری شما بپردازد.
اختلالات اضطرابی چگونه درمان می‌شوند؟
اختلال اضطراب مانند هر مشکل سلامتی دیگری نیاز به درمان دارد. شما نمی‌توانید از علائم آن ساده بگذرید، خوشبختانه محققان در چند دهه اخیر پیشرفت‌های زیادی در درمان بیماری‌های روانی داشته‌اند و شما می‌توانید بنا بر تشخیص پزشک پروسه درمان خود را شروع کنید.
رفتاردرمانی
دو درمان اصلی برای درمان اختلالات اضطرابی شامل روان‌درمانی و دارو می‌شود؛ ترکیب این دو روش نیز برای برخی از بیماران توصیه می‌شوند. در پروسه درمان صبور باشید؛ چراکه ممکن است کمی طول بکشد تا بفهمید کدام درمان برای شما کارآمد است.
روان درمانی
گفتگو درمانی یا مشاوره روان‌شناختی به‌عنوان درمان دیگر این بیماری شناخته می‌شود، روان‌درمانی شامل کار با یک درمانگر برای کاهش علائم اضطراب شما است که می‌تواند یک درمان موثر برای اضطراب باشد. درمان شناختی رفتاری (CBT) موثرترین شکل روان‌درمانی برای درمان اختلالات اضطرابی است.
به طور کلی در پروسه درمان، CBT بر آموزش مهارت‌های خاص برای بهبود علائم و بازگشت تدریجی به فعالیت‌هایی که به دلیل اضطراب از آن‌ها اجتناب کرده‌اید، تمرکز می‌کند و شامل روش درمانی است که در آن به تدریج با موقعیتی مواجه می‌شوید که باعث اضطراب شما می‌شود و بعد از گذشت مدتی در این شیوه اعتماد به نفس خود را تقویت می‌کنید و می‌توانید موقعیت و علائم اضطرابتان را مدیریت کنید.
داروها
انواع مختلفی از داروها برای کمک به تسکین علائم و درمان اضطراب استفاده می‌شوند، اما بسته به نوع اختلال اضطرابی که دارید و اینکه آیا دارای سایر مشکلات سلامت روانی یا جسمی هستید. داروهای مختلفی برای درمان شما در نظر گرفته می‌شوند. مثلا:
- برخی از داروهای ضدافسردگی برای درمان اختلالات اضطرابی استفاده می‌شوند.
- ممکن است یک داروی ضد اضطراب به نام بوسپیرون نیز برای درمان شما تجویز شود.
در شرایط دیگر، پزشک ممکن است انواع دیگری از داروها، مانند آرام‌بخش‌ها، که بنزودیازپین ها نیز نامیده می‌شوند را برای بیمار تجویز کند؛ البته این داروها برای تسکین کوتاه‌مدت علائم اضطراب شما هستند و برای استفاده طولانی‌مدت در نظر گرفته نشده‌اند. با پزشک خود در مورد مزایا، خطرات و عوارض جانبی احتمالی داروها صحبت کنید و به کمک ایشان بهترین تصمیم برای پروسه درمان خود را انتخاب کنید.
تغییر شیوه زندگی برای درمان اضطراب
درحالی‌که اکثر افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی برای کنترل اضطراب به روان‌درمانی یا دارو نیاز دارند، تغییر سبک زندگی نیز می‌تواند در حال آن‌ها تفاوت ایجاد کند و پروسه درمان را تسریع بخشد. در ادامه برخی از این روش‌ها را بررسی می‌کنیم.
- فعالیت بدنی داشته باشید: یک برنامه روتین ایجاد کنید تا بیشتر روزهای هفته از نظر بدنی فعال باشید، چراکه ورزش یک کاهش‌دهنده استرس قوی است و ممکن است خلق و خوی شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند سالم بمانید.
- از مصرف الکل و خوددرمانی با داروهای مختلف پرهیز کنید: مصرف این مواد می‌تواند باعث ایجاد یا تشدید اضطراب شما شود. اگر به‌تنهایی نمی‌توانید این عادات را ترک کنید، به پزشک خود مراجعه کنید تا به شما کمک کند. همچنین مصرف نوشیدنی‌های کافئین دار را کاهش دهید.
- از تکنیک‌های کنترل استرس و آرامش استفاده کنید: تکنیک‌های مربوط به مدیتیشن و یوگا می‌توانند اضطرابتان را کاهش دهند.
- تنظیم خواب را در اولویت قرار دهید: هر کاری می‌توانید انجام دهید تا مطمئن شوید که به اندازه کافی می‌خوابید تا احساس آرامش بیشتری داشته باشید.
